Аца Лукас беше девет години во брак со Соња Вуксановиќ, а нивниот брак е синоним за голема љубов и страст, но и бројни расправии за кои пишуваа дури и медиумите. Лукас во својата книга „Ово сам ја“ ја опишал љубовта со Соња, но и кавгите.
Аца ја опиша нивната комплицирана врска полна со страст и љубов како и проблеми на следниов начин:
– Се сакавме! Искрено ја сакав и ќе забележав ако не ме сакаше мене. И така сè полека почнува да го губи своето значење. Следните три години ги поминав во мојот стан во дневната соба, таа спиеше со децата во спалната соба. Тие три години се преселив на тросед. Буквално. Не можев да заспијам. Седам цела ноќ и размислувам. Ја сакам Соња, а таа полека ме убива, ме вади од животот на кој сум навикнат и во кој се чувствувам слободно и добро. И не можам да се откинам. Нашите борби беа страшни. И расправии пред деца. Од викање ни излегуваа вените на вратот како да ќе експлодираат. Тврдоглави и двајцата, не го прифаќаме нашиот дел од вината. Донекаде можам да разберам кога расправијата е пред јавноста, а вие не сакате да го признаете својот дел од вината. Но, не е разумно кога сме сами во станот, а вие тврдите нешто што и двајцата знаеме дека не е вистина. Во судирот на две ега, таа сакаше да победи повикувајќи се на невистина. Кога склопив се, најголемата грешка на Соња е што не се согласи на компромиси. А мојата најголема грешка е што и придадов премногу значење и ја издигнав во јавноста, создавајќи впечаток дека сме рамноправни, што секако не е точно – тоа е дел од книгата на Аце Лукас.
– И не се срамев што се претворив во мојата спротивност. Причината беше едноставна: тоа го правев за Соња, за да и угодам. И не ми е гајле што велат дека сум папучар. Јас бев единствениот што немав афера додека ја сакав жена ми. А кога љубовта ќе заврши: збогум. Во паралелен живот нема со сила да се одржува брак. Јас сум фраер за тие филозофи. Додека бев во еден од другите мои бракови, никогаш не влегов во кафеана со друга жена, само со жена ми… Драга Соња целосно погрешно го разбра моето однесување. Откако ме потисна, ме претвори во нејзина идеја за идеален маж, таа почна да замислува дека е поважна од мене во мојата работа. „Не можеш да бидеш јас!“, реков кога навистина се пукна, што значеше дека се вратив. Како нашата врска влијаеше на децата? Страшно! Не живеевме заедно, па еднаш, во пресрет на моето патување во Цирих, застанав на Бежанијска коса. Сакав да ги видам децата, Софија и Викторија. Ме притискаше со прашања и изјави за мојот сегашен ергенски живот. Тоа не беше говор туку смртоносен рафал. „Пушти ме, те молам, дојдов да ги видам децата. Патувам за Цирих. „Клошару еден, ќе си играш со мене! И кажав дека можам да спијам со тебе само кога сум пијан!’. Страшни реченици. Ја сакам, и ја навредувам. пишувало во книгата на Аца Лукас.
Фото: printskrin/instagram/sf__fashion__style/aleksandar_vuksanovic_official
