Играњето на улогата на „недостижна“ или „недостижен“ навистина има волшебно дејство, затоа што луѓето тогаш нè перцепираат како сексуално пожелни, а поентата е дека „ловот“ делува врз нашата потсвест и ние веднаш сме заинтригирани.
Научниците од универзитетот Рочестер и Центарот Херзлија ги испитаа ефектите од користење разни љубовни тактики и заклучија дека играњето недостижни навистина ја зголемува нечијата посакуваност, пишува Mirror.
Луѓето кои ни се чинат лесно достапни за нас не се предизвик, всушност можат да делуваат малку очајни, поради што ја губат својата привлечност. Оние кои не го прават очигледен нивниот романтичен интерес се мистерии што нè привлекуваат – вели коавторот на студијата, Гурит Бирнбаум.
Во студијата, научниците спроведоа неколку експерименти за да ги проценат ефектите од играњето „недостапност“.
Во еден експеримент, учесниците комуницирале со луѓе чии профили за запознавање на Интернет укажале дека е тешко да се добијат или лесно да се привлечат.
Резултатите откриле дека профилите што биле тешко да се добијат биле вреднувани и се сметале за посакувани како партнери. Истражувачите потоа ги анализирале разговорите, испитувајќи дали играњето недостапност ја зголемило сексуалната посакуваност, како и желбата повторно да се видат или слушнат со луѓето што ги сметалее како такви.
Повторно, оние што се сметаат за поголем предизвик за победа се покажаа како автоматски и привлечни. Севкупно, ова истражување сугерира дека физичката привлечност е само една компонента на целокупната привлечност, а игрите за самодоверба и љубов можат да имаат уште поголем ефект врз тоа како нè перцепираат потенцијалните партнери.
Сè на сè, предноста е најдобро дозирана, така што на почетокот е помалку и се чини дека нашите опции се отворени и дека таа постепено се зголемува така што другата страна не е целосно обесхрабрена, заклучија научниците.
извор: Попара.мк
