Една од последните диви на српската кинематографија, Јелена Жигон, почина на 85 годишна возраст пред две недели, а нејзината ќерка Ивана собра сила да ги опише нејзините последни моменти.
-Чекав да се пробуди од сон и по неколку час, за на свој срам, да и читам стихови од книгата на Душан Костиќ за маслинките, портокалите, морето и архипелазите, додека таа се надоврзуваше на нив и на 85 години ги говореше напамет. По нејзината насмевка беше јасно дека за неа нема подобра молитва од поезијата. Бев мирна за време на последната посета, речиси беше со замрзнат поглед кон светлината која ја осветлуваше додека заминуваше. Нејзиниот израз на лицето, достоинство, спокој и во тие моменти како по не знам кој пат ми даде сила. Сега веќе не сум, само сум мирна. Ми недостасува. Плачам за неа. Толку многу пропуштивме, заклучува ќерката Ивана Жигон.
