Дали може да бидеме зависни од шеќер – или нешто друго се случува? Идејата за зависност од шеќер е тема на многу медиумски наслови и често се категоризира меѓу други слични нарушувања во исхраната. Но, дали навистина постои зависност од шеќер?
Дефинирана како „емоционална или психолошка зависност од слатка храна и пијалоци“, генералниот консензус се чини дека е дека зависноста од шеќер – во нејзината вистинска, најбуквална смисла – можеби не постои. Според Американското здружение за психологија, „зависноста од храна е контроверзен термин што го користат некои истражувачи за да ги опишат паралелите помеѓу тешкотијата што некои луѓе ја имаат во ограничувањето на нивната исхрана и зависноста од супстанции.“
Слично на тоа, синдромот на повлекување предизвикан од зависност од дрога е тешко да се демонстрира кај оние што јадат прекумерно. И покрај сличностите помеѓу нарушувањата во исхраната и злоупотребата на супстанции и доказите за вклученоста на кола за наградување на мозокот во двете состојби, невробиологијата на прекумерното јадење и зависноста од дрога не е иста.
Во исто време, други студии на животни покажаа дека внесот на шеќер може да го отслика однесувањето на зависност – но тоа не мора да значи дека шеќерот предизвикува зависност кај луѓето.
Еве што велат експертите за зависноста од шеќер и што да направите ако мислите дека сте зависни од шеќер, пишува Eat This, Not That.
„Сè уште се води дебата за тоа дали шеќерот навистина предизвикува физичка зависност. Некои студии покажаа дека стаорците се однесуваат слично кога се изложени на шеќер како што се однесуваат кога се изложени на лекови кои предизвикуваат зависност, како што се опиоидите, но овие реакции може да бидат повеќе бихејвиорални отколку физички“, објаснува д-р Мелиса Митри.
Ова може да значи дека некои луѓе можеби се повеќе склони кон желба за шеќер од другите, исто како што некои луѓе имаат поголема веројатност да станат зависни од други активности, како што е коцкањето.
„Потребни се повеќе човечки студии за да се потврди способноста на шеќерот да создава физичка зависност“, вели Митри.
Понатаму, знаеме дека не секој има предност за слатка храна.
„Внесот на шеќер е делумно одреден од нашите преференции за сладок вкус и желбата за одредени видови храна и пијалоци, а исто така и од нашата генетика. „Луѓето кои ја носат варијантата на транспортер на гликоза тип 2 (GLUT2) се чини дека имаат поголема предност за слатка храна и поголем внес на шеќер“, вели д-р Каролин Саверес.
Постојат физички и психолошки причини за чувство на зависност од шеќер. Физички, можеби нема да јадете доволно вкупна храна во текот на денот, така што вашата желба за шеќер расте бидејќи вашето тело брзо сигнализира дека му треба енергија.
„Можете и да чекате премногу долго за да јадете или да не јадете доволно во текот на денот, така што шеќерот во крвта ви е низок“, вели Митри. „Ова може да ја зголеми желбата за шеќер за да обезбеди енергија и да го врати шеќерот во крвта“, додаде таа.
„Можеби се чувствувате зависни од шеќер поради неколку причини. Можеби тоа стана навика и вашето тело е условено да ја посакува“, додава Митри. „Можете и почесто да копнеете за шеќер ако сте под стрес или сте лишени од сон, бидејќи овие две работи ги зголемуваат вашите хормони за глад, што го отежнува контролирањето на таа желба“, рече таа.
„Постојат сигнали кои создаваат задоволство во мозокот кои се емитуваат како одговор на јадење или пиење“, вели Саверес. Овие сигнали за задоволство нудат награда која може да ве поттикне повторно и повторно да јадете слатки.
Вашата желба за шеќер и навиките за јадење може да бидат ваш начин да се обидете да ја исполните или компензирате емоционалната потреба наместо да одговорите на физички знак. На пример, многу луѓе посегнуваат по шеќер кога се уморни, лути, тажни или досадни. Препознавањето на она што се случувало води до желбата да се јаде нешто слатко може да биде моќна вежба.
Внимателно размислете од што сте зависни. Кога точно знаеме што ја поттикнува нашата желба за шеќер, можеме да научиме како да го контролираме тоа.
Митри и Саверес се согласуваат дека треба редовно да јадете избалансирани оброци и да избегнувате прескокнување на оброците.
„Внесувањето доволно протеини, влакна и цели зрна со секој оброк може да го одржи нивото на шеќер во крвта стабилно и да ја намали желбата за шеќер. Редовно управувајте со стресот со вежбање, грижа за себе и медитација“, предлага Митри.
„Обидете се да ја чувате храната со висока содржина на шеќер надвор од дома“, вели Саверес, додавајќи: „Ако сте навикнати да имате нешто слатко како награда, обидете се да практикувате награди што не се од храна, како масажа, третмани за лице, педикир, шопинг или заштеда на пари за патување и екскурзии“.
Извор:Кајгана
