Ако вашиот тинејџер изјави дека е „лудo заљубен“, таа изјава не е далеку од вистината, велат научниците. Имено, истражувањата покажуваат дека адолесцентите се заљубуваат едни со други, што го менува нивното однесување до степен до кој може да се спореди со манични состојби кои следат некои психолошки услови! Се разбира, тоа не е скоро толку сериозно како психолошките проблеми, но „хемискиот коктел“ што ги прави хормоните кога тинејџерите се вљубуваат целосно го менува нивното однесување.
Професорот Серж Бренд, од Универзитетската психијатриска клиника во Базел, спроведе анкета на 113 тинејџери, преиспитувајќи ги нивните навики, однесување и спиење. Резултатите покажаа дека заљубените тинејџери се сосема различни од оние кои не се заљубени. Тие дејствуваат повеќе импулсивно, трошат повеќе пари и спијат два часа помалку од адолесцентите кои не се заљубени. Сепак, тестот, исто така, покажа позитивни ефекти на љубовта, така што тие се покреативни и поефикасни во решавањето на задачите.
Во љубовта, адолесцентите не се разликуваат многу од пациентите кои страдаат од манични состојби. Заклучивме дека љубовта во нивните мозоци прави толку многу хаос што навиките, ставовите, однесувањето се менуваат за момент. Ова треба да се земе предвид кога родителите разговараат со своите деца, бидејќи ако очекуваат стабилна и разбирлива комуникација, тие се во голема неволја. Останува само да сфатат дека љубовта кон нивните деца е најголема, неповторлива и најважна во светот, бидејќи оние во тинејџерскиот мозок се навистина такви.
Некои истражувања покажуваат дека тинејџерите најинтензивно ја преживуваат неисполнетата љубов и дека тиа им се многу поцврсто врежани во сеќавањето, дури и посилно од првата љубов што е запаметена засекогаш. Отфрлањето е многу тешко да се толерира и поради тоа им треба повеќе разбирање и внимание од најблиските за да го надминат. Освен ако немаат поддршка, непишаната љубов кон оваа мерка може да биде трауматична бидејќи зрелите поединци страдаат од несигурност и недоверба.
