Според Гинисовата книга на рекорди, најголемата снегулка била измерена во близина на Мисула, Монтана, уште во 1887 година.
Според записот, таа била широка 38 сантиметри и дебела 20 сантиметри! Сепак, научниците се сомневаат во вистинитоста на тоа тврдење.
Имено, снегулките се кристали кои се формираат со замрзнување на пареа и кои формираат симетрична форма со (најчесто) шест краци.
Но, снегулката се нарекува и збир на кристали кои се поврзуваат еден со друг додека се спуштаат кон земјата, она што ние колоквијално го нарекуваме „снегулки“ или големи снегулки.
Физичарот од Калтек, Кенет Либрех решил да истражи колку голема би можела да биде најголемата снегулка.
Со години фотографирал снегулки кои се формираат во природата, а потоа се обидувал да создаде снегулки во лабораторија. Најголемиот што успеал да го „порасне“ бил со дијаметар од дури 2,5 сантиметри, но се распаднал под сопствената тежина.
Од друга страна, најголемиот што го „улови“ во природа се појави во 2003 година во Онтарио, Канада. Со својот фотоапарат снимил „џиновска снегулка“ со дијаметар од речиси еден сантиметар, пишува ЗИМО.
Тој предложил на тимот од Гинисовата книга на рекорди да ги одвои категориите, така што рекордот за најголема снегулка сепак останал оној од 19 век, а Либбрех се запишал со најголемиот „снежен кристал“.
Научниците кои го проучуваат снегот истакнуваат дека всушност нема фотографски докази за огромната снегулка од 1887 година, но тој запис е заснован на описите на тогашните сведоци.
Денешната модерна технологија им овозможува на научниците и фотографите да „фатат“ снегулка уште пред да падне на земја и на тој начин да направат спектакуларни фотографии кои откриваат дека секоја снегулка има своја деликатна геометрија.
Снежните кристали имаат цела низа различни форми – од ситни игли до топчиња. И секако, секој од нив е посебен и единствен.
фото: freepik
Извор: 21 tv
