Дали знаете да разликувате позитивни и негативни амбиции?! Дали секоја амбиција е добра?! Во секој случај, амбицијата и желбата за постигнување на одреден успех е својствена за секој човек. Можеме да се согласиме дека има повеќе и помалку амбициозни луѓе, но факт е дека амбицијата се однесува на секој од нас.
„Здравата“ амбиција развива личност, гради дух, не се согласува да се врати на она што го имаме, но тоа нè поттикнува да се стремиме кон она што го сакаме, а станува катастрофално кога прераснува во опсесија и зависност.
По дефиниција, амбицијата е желба за акцент, успех, признание и како таква има позитивна конотација, таа е стимулативна и конструктивна. Тоа нè охрабрува да напредуваме, да се подобриме, да стекнеме нови знаења и вештини. Таа ја развива личноста, влијае на состојбата на умот,постојано нé гради и нè тера да бидеме подобри луѓе. Меѓутоа „здравата“ амбиција и овие мотиви може да ги поседува само психолошки зрела личност која се соочува со своите недостатоци и работи активно на нив. Ова е личност која расте и се развива. Во овој случај, амбициозноста придонесува за константно напредување и задоволство. Тоа нѐ тера да не се потпираме на она што го имаме, туку да се стремиме кон она што го сакаме.
Сепак, психолозите тврдат дека амбицијата е добра само кога е во согласност со способностите на лицето, кога е реално и не е насочено против некој друг, бидејќи во овој случај станува деструктивна сила која може целосно да го уништи нашиот живот и да не направи ситни, несреќни, потсмевајќи ни се и секогаш незадоволни со самите себе.
„Незрела“ амбиција
„Незрелата“ амбициозност од друга страна пак, често зад себе го сокрива патолошкиот нарцисизам, стравот од неуспех, одбивање, чувство на пониска вредност и недостатокот на самодоверба.
Кога се здружуваат преголемата амбициозност и недостатокот на способости и квалитет за поставување на целите се мачиме со преголеми амбиции, но неуспехот е на повидок и многу веројатно е дека нема да успееме ни со малите работи. Амбицијата која не е во склад со сегашните можности може да прерасне во опсесија и вид на зависност, a придружена пак со особините кои ги занемаруваат другите луѓе, таа може да стане деструктивна.
Кога амбициозноста е незрела, ретко од достигнувањето на целите чувствуваме задоволство, се појавува постојан глад за нови цели и порано или подоцна соочување со чувство на разочарување. Кога пак амбициозноста е „здрава“, по остварувањето на некоја цел, се чувствуваме исполнето, инспирирано и си даваме себе си право на одмор до следниот предизвик.
Вистинската среќа и задоволство со себе и животот, па и „здравата“ амбиција произлегуваат од личноста која е спремна да работи на себе, на своите недостатоци, се соочува со реалноста, ја толерира фрустрацијата, ја гледа целата слика, умерена е и ја насочува својата иницијатива кон исполнет живот. Меѓутоа мораме на крај да кажеме дека е мала границата помеѓу „здравата“ и „незрелата“ амбиција, која може да ви направи проблем. Да, токму така, проблем, амбицијата е меч со две острици. Вистинската среќа е задоволство со себе и животот. Со среќа!
