Милица Кемез на јавноста и стана позната за време на учеството во реалното шоу „Задруга“, каде со својата тешка животна приказна ги остави сите без зборови. Имено, Милица имала три години кога заедно со нејзината сестра Мирела завршила во Домот за деца и млади „Вера Радивојевиќ“ во Бела Црква, откако Центарот за социјална работа ги одзел од татко им бидејќи не можел им обезбеди основни услови за живот .И двете биле напуштени од нивната мајка, па никогаш немале стабилно семејство, љубов и поддршка, а за жал тоа не го добила ниту во згрижувачко семејство.
„Јас имав три години, а сестра ми Мирела пет, кога Центарот за социјална работа не зеде од нашиот татко и не однесе во Домот за незгрижени децаСе сеќавам дека многу плачев затоа што одевме од дома.Толку врескав што ме удри човекот што нè однесе таму.Подоцна ме прашаа за таа случка, но јас молчев од страв.Набрзо во домот почнаа да доаѓаат луѓе кои сакаа да ме посвојат, но желбата на нашиот татко беше јас и Мирела да не се разделуваме.Сите бараа по едно дете, па останавме двете во домот.Се обидов да побегнам од таму, скокнав низ прозорецот, се повредив и завршив во болница.Оттогаш оваа моја лузна е на моето чело“ – ја започнува својата болна исповед Милица.
Ги зела извесна Весна, која Милица ја нарекувала „мама“, но набрзо се’ се претворило во агонија.
„Весна ни кажа дека сега ни е мајка и дека „родител не е тој што те раѓа, туку тој што се грижи за тебе“.Покрај нас, таа се грижеше за уште едно момче и неговата сестра.Првите година или две се беше во ред.Ја викав „мама“ и така ја доживеав.Со текот на времето ги изгуби нервите и почна да не казнува, како и да не малтретира физички и психички“ – рече Кемезова, а потоа опиша некои од првите казни кои згрижувачката мајка и ги применила:
„Еднаш ми рече да внимавам на пецивото што се пече во шпоретот, а јас го изгорев.Го фрли на подот и ме натера да го изедам!Ме исфрли, неколку пати спиевме јас и сестра ми во дворот, не затвори во подрумот… Така реагираше ако на пример скршиме фигура или се качиме на поткровје.Не одевме на родендени на други деца, не ги ни славевме своите.Не се сеќавам на некоја роденденска торта, ниту на децата на моја забава“.
Згрижувачката мајка секојдневно ги малтретирала Милица и нејзината сестра, а девојчињата се здобиле со модринки по целото тело.
View this post on Instagram
„Постојано беше нервозна, ние и бевме виновни за се’.Еднаш со Весна поправав печка, таа ми рече дека ќе ја крене, а јас брзо да ја поправам ногарката.Не можев да се снајдам, а таа ми го испушти тешкиот шпорет на раката!Ми ја искриви раката, ме болеше со денови… Вториот пат кога ми ја скрши главата со рачка од метла, крварев.Порано гледав како ја удира сестра ми.Тоа ќе ме потресе, па јас ќе липам, а таа ќе возврати: „Што плачеш, сакаш и тебе да те тепам?“Не гаѓаше со се’ што имаше.Таа често не тепаше брутално со појас, рацете ми беа сини.Се сеќавам на неколку фотографии на кои сите деца од одделението се насмеани, а јас ги кријам рацете зад грб за да не ми се видат на сликата.Знаеше да ме казни и да ме испрати на училиште во стари машки алишта, валкани и искинати.Ме натера да и ги масирам стапалата до шест часот наутро, додека ја учев таблицата за множење.Имав фобија од учење, затоа што ако прочитав нешто погрешно, таа секогаш ќе ме плеснеше по главата.Не ме пушти ниту на матура!“
Милица се присетува на траумата од детството.Таа вели дека многумина знаеле што се случува зад затворени врати, но дека никој не реагирал и не се обидел да им помогне:Сите во соседството знаеја дека не малтретира, но никој ништо не и дозволи.Беше машкобањаста, работеше на пумпа, а пред тоа беше во војска.Сите се плашеа од неа.Имавме животни, кокошки, свињи, кози, а таа ги колеше.Ги чувавме, ги храневме, чистевме… Работевме и на нива“ – се присетува на својата тешка животна приказна Милица.
Фото: Инстаграм/milicakemezofficial