Ќерката на Силвана Арменулиќ со потресни реченици ја обележа смртта на мајка си (фото)

Силвана Арменулиќ, легендата на народната музика, трагично го загуби животот на 10 октомври 1976 година. Таа загина во тешка сообраќајна несреќа кај Колари, враќајќи се од настап, заедно со нејзината сестра Мирјана Бајрактаревиќ и шефот на Народниот оркестар на Радио-Белград, Миодраг Јашаревиќ.

Познатата пејачка имаше само 37 години. Зад себе остави ќерка која ја доби во бракот со тенискиот експерт Радмил Арменулиќ. Гордана, која го добила името по нејзината баба, мајката на таткото, тогаш имала само 12 години. Денес е професорка по математика и има два сина.

Судејќи по фотографиите на Фејсбук, Гордана го наследила својот добар изглед од нејзината мајка, која важела за една од најубавите жени на просторите на поранешна Југославија. Секоја година, на денот кога Силвана не напушти, таа и посветува неколку емотивни реченици.

– Се акумулираше во четири животи. Ми недостигаш. Да ме прегрнеш. Да го почувствувам твојот допир. Да ме бакне. Да ме насмее. Само да бидам покрај тебе. Јас сум силна, дури и кога солзи ми течат по лицето, секогаш сум доволно храбра да кажам „добро сум“. Не сум сама затоа што живееш во моето срце, засекогаш во моето срце – напишала во една порака.

И годинава Гордана со трогателни зборови и се обрати на мајка си.

– Тогаш не знаев колку изгубив со тоа што те немав, а колку добив обидувајќи се да живеам така да бидам достојна за тебе додека дишам. Животот без тебе е вечна потрага по нежност, сепак си замина за да научам како да давам нежност и љубов на другите. Еден ден ќе се сретнеме, мајко, на рајот и ќе се прегрнеме. Те сакам мајко… И знам дека секој ден се грижиш за мене и гледаш како внуците ти растат во прекрасни луѓе – ѝ рече таа, нагласувајќи го зборот „мајка“ пишувајќи го со голема буква.

– Да можев да го слушнам твојот глас, секој твој збор е сè уште таму, длабоко врежан во мојата меморија. Да ја почувствувам нежноста на твојата рака… Да можам да те видам… Се што можам да направам е да ги погледнам нашите слики. Ми недостигаш, мајко, многу. Годините не значат ништо, премногу ми недостигаш. Поради тебе јас сум тоа што сум – храбра и силна секој ден. Ти ми даде сила да издржам се. Ти благодарам за се, мајко… И фала му на Бога што ти даде да бидеш моја Мајка. Те сакам бескрајно, мајко.

фото: Приватна Архива/Фејсбук/Hellomagazin.rs