Пејачката Неда Украден, ја објави својата автобиографска книга „Zora je svanula“ во која детално опишала како некогаш била заведена од Саша Поповиќ.
Пејачката во книгата истакнала дека како сопруга и мајка на малолетно женско дете имала потреба од поддршка и стабилност од зрел партнер, што, како што пишува, тогаш тоа не го препознала кај Поповиќ.
И покрај искрената љубов што ја опишува од страна на Поповиќ, Украден во книгата наведува дека тие двајца припаѓале на различни светови и дека нивната љубов е осудена на пропаст, а откри како се чувствувала кога после толку години, напишала за деталите од нивната врска.
– Тоа се моментите што сакав да ги забележам, прекрасни моменти. Реков дека е човек кого го потценив. Имав едно мислење за него, а кога го запознав имав сосема друго, заслужи, ако ништо друго, поради тоа. Второ, поради тие убави моменти кои ги имавме заедно, кои беа последен шок за сите, па и мене. Сакав да го напишам тоа во името на тој убав човек – рекла Неда.
Додека таа во него гледаше само минлива авантура, тој направи се за да и се приближи и да воспостави сериозна врска со неа. Дури и мајка му ја сакала за снаа, а како што наведува на страниците на нејзинат автобиографија, додека Саша за нејзиниот татко бил циркузант. Иако женскиот дел од семејството успеал да го покори, како што пишува Неда, на таткото му бил сомнителен бидејќи во нејзиниот Сале видел циркузант.
– Ме воодушеви и мене и мојата Јеца (ќерка) која многу го сакаше. И мајка ми го сакаше. Тато се држеше настрана затоа што на почетокот видел во него циркузант, по малку несериозен и несигурен човек, но не коментираше гласно – опишала Неда како нејзиното семејство го доживува Поповиќ, а таа детално опишала и како во четири ипол. наутро упаднал во нејзината куќа и замолил да му се изјасни за нивната љубов:
– Морам да бидам на јасно, дали ти Неки ме сакаш или не, – праша директно, и не можеше да биде подиректно. “Ауу, затоа дојде во четири сабајле… За да го слушнеш одговорот! Можев да ти го кажам тоа и на телефон! Не требаше да трошиш пари на гориво и цвеќиња”, се обидов да бидам смешна и да направам и тој малку да се насмее. Ме гледаше сериозно. Никогаш досега не сум го видела таков. “Значи, не ме сакаш! Добро, тоа сакав да го слушнам”, рече цврсто, стоејќи и тргна кон вратата. „Ало, каде одиш, каде одиш“, набрзина застанав пред него затоа што видов дека ѓаволот ја зеде шегата и дека ќе замине уморен, во зората. Го погледнав во очи и гласно му реков: “А што ако ти кажам дека те сакам? Што ќе правиме сега?” Стоевме на вратата како две стари деца кои нешто негодуваат и се обвинуваат. До вратата, неговото тажно, влажно лице, ми се чинеше уште помало, некако како дете, како мало влажно маче.
И покрај искрената љубов што ја опишува од страната на Поповиќ, Украден во книгата наведува дека тие двајца припаѓале на различни светови и дека нивната љубов е осудена на неуспех.
– Она што беше меѓу нас тогаш важи и денес – големо, искрено, човечко и професионално меѓусебно почитување, искрено пријателство и восхит за сите заеднички моменти на соработка, дружење и помош секогаш кога е потребно. Малку се оние како Сале Поповиќ кои го задржале тој момчешки буј, шарм, емоции, неоптоварени со слава и едноставност, што го имаат само најголемите.
Фото:Принтскрин/Ана Паунковќ/Ата Имаџес
