Никогаш повеќе како во текот на минатата и почетокот на оваа година, толку многу драги луѓе, големи во својата работа и дела, познати, великани, оние на кои не им се годините за заминување, заминаа, не напуштија … Заминаа засекогаш, напуштајќи го овој свет полн со неизвесности, мачење и болка од една страна, радост, среќа, убавини, од друга страна… Дали заради корона пандемијата, веројатно проклетата чума на 21-от век (од)игра голема улога во тоа, дали заради околностите и судбината која запишала дека едноставно до тука им било пишано, одговорот веројатно никој не го знае освен Севишниот…
Како и да е, факт е дека многумина кои можеа и требаше да бидат се’ уште меѓу нас, прерано ги прибра во своите прегратки, во своето царство небесно, меѓу ангелите… Повеќе од евидентно е дека пребргу не снемува, пречесто се ретчиме…!
Токму со овие зборови, со оваа поента македонската ТВ водителка и најпозната пилатес инструкторка Снеже Велков се огласи на социјалните мрежи, потенцирајќи го она што го обележува секојдневието, што е печат на денешницата… Се помалку љубов, сочувство, емпатија… помеѓу луѓето, се’ помалку разбирање, сослушување, молби, прошка… Се’ помалку време едни за други додека сме се’ уште овде, на овој свет, на ова парче земја едни покрај други. За жал, сето тоа се’ помалку го има, а се’ почесто, помалку не има и нас. А, по заминувањето, зборовите се одвишок… Само задоцнета утеха за некого за тагата и болката на оние што останале по оној што заминал, само болно сеќавање и спомен на убавите мигови минати заедно, само евоцирање спомени по оној што веќе го нема и неговите дела… И толку! Сето останато е само една голема празнина. За семејството и најблиските во душата, црна дупка во градите и срцето и спомен во мислите. За јавноста, само она последното.
Но, не извлековме ли поука дека дојде време кога треба многу повеќе да се сакаме, цениме почитуваме, гушкаме, помагаме, фалиме, штитиме, подучуваме, извиниме, простуваме… додека сме едни покарај други, едни со други, додека сме живи.
Токму затоа Снеже Велков потсети на темелните човечки и животни вредности, на она што човекот го прави човек, личност за почит, вистински, другар, пријател, колега, љубовник, партнер, животен сопатник… засекогаш!
