Аца Лукас се потсети на неговите училишни денови и откри дека тој всушност ги оставил копачките заради музиката. Тоа биле неговите две најголеми љубови: фудбалот и музиката, но како што вели, музиката победила.
„Училиште како училиште… бев одличен ученик во основното училиште, а во средното училиште… онака. Сепак бев океј. На почетокот не знаев што ќе бидам во животот. Завршив музичко училиште, но сакав и да свирам и да играм фудбал. Сепак, музиката победи“ – изјавил тој.
Во училиштето започнале посериозните проблеми кога е поведениото во прашање, а Аца изјавил дека дури и тупаниците ‘работеле ’.
„Се тепавме на училиште. И јас тепав и мене ме тепаа. Никогаш никој до душа не ме претепа, но имаше шлаканици. Некој постар влетува и ти удира шлаканици. Тогаш и ти викаш некој постар од него, и токј ќе го изнаудира. Времињата се сменија, серизоните расправии тргнаа кога започнав да работам на сплавот „Лукас“. Но, дури и тогаш кога започна хаосот за време на војната, се знаеа правилата меѓу бандите на Карабурма. Имаше код на однесување. Не ги задираа обичните, нормални луѓе. Се живееше безгрижно, а сега тоа го нема“ – рече Лукас.
