Деа Ѓурѓевиќ е вистински херој со челична волја. Лавовски се бореше по тешката сообраќајна несреќа во која и беше откината левата рака, а лекарите во тоа време рекоа дека нејзиниот случај е дефиниран во медицината како повреда од војна.
Деа тогаш цврсто рече: „Ќе покажам колку сум силна“. После седум месеци борба, дваесет операции и бројни лузни по целото тело, презентерката на телевизијата „Пинк“ сè уште не ја отстранува насмевката од лицето. Деа сега вели дека ја движи раката и дека е поресреќна поради тоа.
– Салата за вежбање е мојот втор дом, јас дома само спијам. Вежбите ми одземаат околу три часа. За месец и половина ја вратив функцијата на раката, ако се сеќаваме само дека мојата рака беше физички отстранета. Овој напредок што може да се види го направи тимот на физиотерапевти. Имав добра волја, и тие направија сè друго. Не можев да мрднам со рака ниту сантиметар, а сега можам да ја придвижам тупаницата кон устата. Отидов кај многумина експерти, но немаше резултати. Во овие случаи, она што го правите за една година сте вие – преку насмевка раскажува Деа.
– Јас немам дел од трицепсот, имам метални плочи наместо коски. Професорот Бумбаширевиќ ја поврза раката, а моите физиотерапевти беа такви експерти што успеаја да ја „разбудат“. Мојата цел е да ги кренам двете раце за Нова Година, и сега сме на половина пат до таму. Мислам дека ќе можам да уживам за забавата – открива водителката и додава за моментот кога и кажале дека раката ќе и остане нефункционална.
https://arhiva.vistina.com.mk/radio-mileva/jezivi-detali-za-nesrekjata-vo-koja-ja-zagubi-rakata-dea-gjurgjevikj-voditelkata-na-tv-pink-foto/
– Бев во болница, тие донесоа некои машини, ништо не разбрав … Ми рекоа: „Раката не живее“. Ми рекоа дека ако нема контракција, движење, тоа е крај. Потоа дојде професорот Бумбаширевиќ кој рече: „Концентрирај се, дај се од себе за да ја придвижиш раката“. Јас ја поместив милиметар, а тој рече: „Ако најдете добри експерти, ќе можете да ја придвижите раката“. И јас навистина ја движам сега – вели Деа, додавајќи:
– Потребно е многу трпеливост и толеранција. Со сите проблеми што ги имате во некои моменти имате и ужасна болка. Но, тогаш ќе слушнете како луѓето велат „оди напред“ и навистина го правите она што сметате дека е невозможно. Знам дека нема да го славам тој датум како втор роденден … не можам. Јас сигурно ќе го обележам на друг начин.
Таа е сигурна дека ќе напише книга во која ќе опише што се случило со неа:
– Сигурно ќе напишам книга, мислам дека сè ќе звучи различно кога ќе се стави на хартија. И дали ќе ја објавам книгата или не? Сакам тоа да биде спомен само за мене, завршува Деа.
