хемотерапија – Вистина.мк https://arhiva.vistina.com.mk Се друго е... Thu, 12 Nov 2020 10:44:07 +0000 mk-MK hourly 1 https://wordpress.org/?v=6.6.1 https://arhiva.vistina.com.mk/wp-content/uploads/2018/06/cropped-Vistina_favicon-32x32.png хемотерапија – Вистина.мк https://arhiva.vistina.com.mk 32 32 „Не можам да кажам дека се чувствувам подобро“: Марина Туцаковиќ по повеќемесечен молк проговори за тешката борба со карциномот https://arhiva.vistina.com.mk/ne-mozam-da-kazam-deka-se-chuvstvuvam-podobro-marina-tucakovikj-po-povekjemesechen-molk-progovori-za-teshkata-borba-so-karcinomot/ Thu, 12 Nov 2020 10:44:07 +0000 https://vistina.com.mk/?p=175768

Текстописецот Марина Туцаковиќ се бори со карцином веќе подолго време, а по неколкумесечен молк, сега ја откри фазата на нејзината борба. - Право да ви кажам, онака. Поминувам низ хемотерапија и ќе видиме што ќе се случи. Искрено, не можам да ви кажам дека се чувствувам подобро - рече Марина и откри дека престанала да се лекува во странство и дека во моментов се лекува на онкологија во Белград. - Не размислувам за тоа како се чувствувам во психолошка смисла, понекогаш сум оптимист, но некогаш не - кратко рече таа и откри колку и значи семејната поддршка.
 
View this post on Instagram
 

Nešto kao relax.... ✌ #smrsajba

A post shared by Marina Tucaković (@marina.tucakovic) on

- Поддршката на семејството е важна, па дури и пожелна, може да помогне, но кога се чувствувате лошо, тогаш исто така чувствувате дека никој и ништо не ви помага. Претпоставувам дека сето тоа е процес што треба да се одвива. Ова лето, Марина изјави дека коронавирусот има големо влијание врз нејзината работа и приход, и дека минува низ финансиски тешкотии. Таа призна дека третманот, кој е многу тежок и скап, не и помага, но дека со приходот што моментално го остварува од авторските права, некако успева да излезе на површина.]]>

Текстописецот Марина Туцаковиќ се бори со карцином веќе подолго време, а по неколкумесечен молк, сега ја откри фазата на нејзината борба. - Право да ви кажам, онака. Поминувам низ хемотерапија и ќе видиме што ќе се случи. Искрено, не можам да ви кажам дека се чувствувам подобро - рече Марина и откри дека престанала да се лекува во странство и дека во моментов се лекува на онкологија во Белград. - Не размислувам за тоа како се чувствувам во психолошка смисла, понекогаш сум оптимист, но некогаш не - кратко рече таа и откри колку и значи семејната поддршка.
 
View this post on Instagram
 

Nešto kao relax.... ✌ #smrsajba

A post shared by Marina Tucaković (@marina.tucakovic) on

- Поддршката на семејството е важна, па дури и пожелна, може да помогне, но кога се чувствувате лошо, тогаш исто така чувствувате дека никој и ништо не ви помага. Претпоставувам дека сето тоа е процес што треба да се одвива. Ова лето, Марина изјави дека коронавирусот има големо влијание врз нејзината работа и приход, и дека минува низ финансиски тешкотии. Таа призна дека третманот, кој е многу тежок и скап, не и помага, но дека со приходот што моментално го остварува од авторските права, некако успева да излезе на површина.]]> Одбил хемотерапија, дочекал 102 години: Ги надживеал и докторите и го откри рецептот со кој го решил ракот! https://arhiva.vistina.com.mk/odbil-hemoterapija-dochekal-102-godini-gi-nadziveal-i-doktorite-i-go-otkri-receptot-so-koj-go-reshil-rakot/ Tue, 30 Jan 2018 09:13:11 +0000 http://vistina.mk/?p=11187

Докторите во Грција во 1976 година на овој човек  му дијагностицирале неизлечлив рак на белите дробови па тој се помирил со тоа дека ќе умре. Девет различни лекари му го кажале истото, дека му останале уште шест месеци живот  и дека морал да почне со агресивен третман - хемотерапија. Но тој не сакал да се лекува со тие опасни третмани, хемотерапијата ја одбил и се вратил во родното место т.е едно село во Грција. После тоа се случило нешто неверојатно, на самиот почеток  бил во депресија па по цели денови лежел во кревет, а неговата сопруга и мајка се грижеле за него. Еден ден, му се вратила желбата за живот, до душа за кратко зошто мислел дека му останало уште малку време. Започнал со активен живот. Секоја недела од сабајле се качувал на брдо каде се наоѓа грча православна црква во која неговиот дедо бил свештеник. Почнале да му проаѓаат мештаните кога дознале дека се вратил во неговиот роден крај и секој ден со нив зборувал со часови со две шишиња домашно вино „ Барем ќе умрам среќен“, си помислувал. Следниот месец од некоја причина, почнал да ја чувствува снагата. Еден ден, одлучил да насади своја градина. Не очекувал, дека толку ќе почне да работи, почнал да се буди рано и по цели денови минувал надвор на воздух. Самиот си правел ручек со зеленчукот од својата градина. Кога ќе паднела ноќта одел во локалната кафеана да игра домино до доцна во ноќта.  Годините минувале, тој бил се поздрав и поздрав и така се чуствувал. Ја надоградил својата куќа со неколку соби, а годишно произведувал и до 1.5000 литри домашно вино. По 30 години таков живот доживеал 97 години кога сфатил дека не умрел и одлучил да ги посети лекарите со своите резултати за да провери што се случило. Кога се вратил кај докторите кои му кажале дека му останале уште шест месеци живот, се зачудил бидејќи сите до еден бил мртви. Сите ги надживеал. И тоа што никогаш не отишол на хемотерапија која требало да му го продолжи животот. Само се преселил на село, овој човек починал на неверојатни 102 години. Умрел од старост, а ракот кој го споменале повеќе не постоел. извор:сител.мк]]>

Докторите во Грција во 1976 година на овој човек  му дијагностицирале неизлечлив рак на белите дробови па тој се помирил со тоа дека ќе умре. Девет различни лекари му го кажале истото, дека му останале уште шест месеци живот  и дека морал да почне со агресивен третман - хемотерапија. Но тој не сакал да се лекува со тие опасни третмани, хемотерапијата ја одбил и се вратил во родното место т.е едно село во Грција. После тоа се случило нешто неверојатно, на самиот почеток  бил во депресија па по цели денови лежел во кревет, а неговата сопруга и мајка се грижеле за него. Еден ден, му се вратила желбата за живот, до душа за кратко зошто мислел дека му останало уште малку време. Започнал со активен живот. Секоја недела од сабајле се качувал на брдо каде се наоѓа грча православна црква во која неговиот дедо бил свештеник. Почнале да му проаѓаат мештаните кога дознале дека се вратил во неговиот роден крај и секој ден со нив зборувал со часови со две шишиња домашно вино „ Барем ќе умрам среќен“, си помислувал. Следниот месец од некоја причина, почнал да ја чувствува снагата. Еден ден, одлучил да насади своја градина. Не очекувал, дека толку ќе почне да работи, почнал да се буди рано и по цели денови минувал надвор на воздух. Самиот си правел ручек со зеленчукот од својата градина. Кога ќе паднела ноќта одел во локалната кафеана да игра домино до доцна во ноќта.  Годините минувале, тој бил се поздрав и поздрав и така се чуствувал. Ја надоградил својата куќа со неколку соби, а годишно произведувал и до 1.5000 литри домашно вино. По 30 години таков живот доживеал 97 години кога сфатил дека не умрел и одлучил да ги посети лекарите со своите резултати за да провери што се случило. Кога се вратил кај докторите кои му кажале дека му останале уште шест месеци живот, се зачудил бидејќи сите до еден бил мртви. Сите ги надживеал. И тоа што никогаш не отишол на хемотерапија која требало да му го продолжи животот. Само се преселил на село, овој човек починал на неверојатни 102 години. Умрел од старост, а ракот кој го споменале повеќе не постоел. извор:сител.мк]]>